بهاریه 4

تا کنون سه بهاریه از سعدی و حافظ گذاشته ام. هر چند هنوز به شیراز گل و بلبل نرسیده ایم ، ولی حسابی هوای شعر و شاعری به سرمان زده است! فقط نمی دانم بهار آینده باید چه کنم که دیگر شعری سراغ نخواهم داشت! خدا بزرگ است، تا آن موقع ان شالله بهاریه های جدیدی سروده یا یافته خواهد شد. اما حالا نوبت شاعران معاصر است. فعلا این قطعه معروف و لطیف را از فریدون مشیری داشته باشید تا وقتی رسیدم شیراز، غزلی هم از ه.ا.سایه برایتان بگذارم که در حال و هوای دیگری است. اگر فرصتی دست داد، شعر مشیری را با صدای شجریان در کاست بوی باران، گوش کنید و حظ ببرید، خصوصا اگر هوا بارانی بود، این شعر هم در آن کاست، حال و هوایتان را به کلی بهاری خواهد کرد.

بوی باران، بوی سبزه بوی خاک
شاخه های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگ های سبز بید
عطر نرگس، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوتر های مست
نرم نرمک می رسد اينک بهار
خوش به حال روزگار

خوش به حال چشمه ‌ها و دشتها
خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش به حال غنچه‌های نيمه‌باز
خوش به حال دختر ميخک که می خندد به ناز
خوش به حال جام لبريز از شراب
خوش به حال آفتاب

ای دل من گرچه در اين روزگار
جامه رنگين نمی‌ پوشی به کام
باده رنگين نمی ‌بينی به جام
نُقل و سبزه در ميان سفره نيست
جامت از آن مِی که می ‌بايد تهی است؛

ای دريغ از تو، اگر چون گل نرقصی با نسيم!
ای دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب!
ای دريغ از ما اگر کامی نگيريم از بهار!

گر نکوبی شيشه غم را به سنگ
هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ