!فرزانه ای چند

بسوزد شمع دنیا خویشتن را
ز بهر خاطر پروانه ای چند

چه خوش بودی که این دارالمجانین
بدی خلوتگه فرزانه ای چند

•:*¨`*:•. :*¨`*:•. .•:*¨`*:•

آری، اندکند کسانی که دنیا "برای آنها" برپا و استوار است، و دیگران از صدقه سر آنان، جیره خوار سفره رحمت خداوندگار!