مـرا عـاشق چنان بايـد که هـر باري که برخيـزد
قـيامـتـهاي پـر آذر ز هــر سويي برانگيزد

دلي خواهيم چون دوزخ، که دوزخ را فروسوزد
دوصد دريا بشوراند ، ز موج بحر نگريزد

چو شيري سوي جنگ آيد، دل او چون نهنگ آيد
بجز خود هيچ نگذارد و با خود نيز بستيزد

چـو او از هـفـتـمـيـن دريـا به کـوه قـاف رو آرد
از آن دريا چه گوهرها کنار خاک در ريزد

.