ز دست محبوب ندانم چون کنم

ز دست محبوب ندانم چون کنم
وز هجر رویش دیده جیحون کنم

یارم چو شمع محفل است
دیدن رویش مشکل است

سرو مرا پا در گل است
بر خط و خالش مایل است

یار من دلدار من، کمتر تو جفا کن
یادی ، آخر تو ز ما کن
.