حکایت سفر مشهد این هفته من

باسمه تعالی

سال جدید قمری مبارک! نمی دونم این تقویم هجری قمری چه حکایتی داره که هیچکس نو شدنش رو تحویل نمی گیره! حتی خود اعراب هم که تاریخ سنتی اونها هجری قمری بوده و با محرم و عزاداری هم مشکلی ندارند هیچ تحرکی در آستانه سال جدیدشون ندارند، یا اگر هم دارند من بی خبرم!

در هر حال کاروان حج امام حسین کم کم به کربلا رسیده. سلام بر حسین، امام ما و یاران و دوستدارانش.

در روزهای گذشته، حکایتها داشتم! از فیلتر شدن بلاگ اسپات توسط ISP "بنسه" که یه کارت 5 ساعته ازش خریده بودم و هفته پیش از اون استفاده میکردم و باعث شد خودم هم دسترسی به وبلاگ نداشته باشم و مکافات های برف زدگی و ترافیک و فروش اینترنتی بلیط قطار و ...

ماجرا از این قرار است که ترافیک غیر عادی بزرگراه مدرس و صدر و خیابان دولت و شریعتی و میرداماد و ... باعث شد نتونم روز شنبه قبل از رفتن به فرودگاه بیام خونه و وسایلم رو بردارم. ساعت 1 از مدرسه راه افتادم که برم خونه و در نهایت ساعت یک ربع به چهار بدون اینکه برم خونه با کلی رانندگی آرتیستی رسیدم فرودگاه! طبیعتا نه کیف و کتاب و نه لپ تاپ و شاژر موبایل و نه هیچ چیز دیگری همراه نداشتم! این دفعه تاخیر هواپیما برای من بد نشد چون اگر تاخیر نداشت که همون یک ربع به چهار پرواز کرده بود و من جا مانده بودم! خلاصه پس از کلی موندن توی ترافیک مشهد (بخاطر تصادف در خیابان روبروی دانشگاه ) با بیست دقیقه تاخیر رسیدم سر کلاس دینامیک کهکشانی، ساعت 6 و 20 دقیقه.

اما براتون بگم از یکشنبه شب و داستان بلیط اینترنتی قطار! وقتی بلیط رو از طریق اینترنت می خریم، یه شماره سریال میده که به همراه نام و شماره سالن و صندلی به هر آژانسی که بدیم باید بلیط رو برامون صادر کنند. چون بلیطم رو از آژانس ها نگرفته بودم، یک ساعت زودتر از حرکت قطار رفتم راه آهن که وقت کافی باشه تا بلیط رو بگیرم و یک وقت مشکلی پیش نیاد، اما اومد! گفتند هیچیک از مشخصات در سیستم نیست! و گفتند که اشتباه کرده ام. من هم با کلی دردسر رفتم از یک کافی نت پرینت صفحه مشخصات بلیطم رو گرفتم و بردم گذاشتم جلوشون. ماتشون برده بود. ظاهرا تا حالا همچین اتفاقی نیفتاده بود چون با تهران هم تماس گرفتند و اونها هم گفتند همچین چیزی امکان نداره! در هرحال از قطار ساعت 8 که جا مانده بودم و ناچارا من رو سوار قطار ساعت 9 کردند. اما قسمت سوزناک ماجرا اینجاست که قطار فقط 4 تا جا در کوپه ویژه خواهران داشت که طبیعتا بال برادران میسوخت اگر می رفتند اونجا! بنابر این تا صبح در رستوران قطار ریاضت کشیدم! هیچ چی هم همراه نداشتم که باهاش مشغول بشم، نه کتابی و نا لپ تاپ و نه حتی موبایل که باهاش بازی کنم! آخه چقدر در عظمت خدا اندیشه کنم؟!! شب زنده داری زورکی هم حکایتی بود.

صبح هم که از ساعت 11 تا 1.5 تو راه بودم تا رسیدم خونه تازه اونهم با کلی پیاده روی در آبهای گل آلود بخاطر نبودن تاکسی! خلاصه جای همه خالی بود تا قیافه ام را ببینند و بخندند – خصوصا علیرضا و بعضی های دیگه که به لباس پوشیدن من حساس هستند!!

این از خلاصه وقایع اتفاقیه در هفته ای که گذشت!

کامنت ها رو هم امروز خوندم، خوشحال شدم که نوشته های دوستان رو دیدم.

از قرار معلوم عروسی و اختلاط و ... موضوع جذابی بوده که باعث شده انگیزه پیام گذاشتن تقویت بشه، خصوصا که "نگار" هم مزید بر علت شده! حالا که اینطوره، من هم این انگیزه رو از دوستان نمی گیرم تا بلکه باز هم شاهد نوشته هاشون باشم! خلاصه بعد از دو سه روز فراغت، لابد از فردا دوباره با نگار محشور خواهم بود!

حالا از شوخی گذشته، هیچکس فکری برای بهتر برگزار شدن مراسم عروسی به نظرش نمی رسه؟

در ضمن اگر دوستان اسمهاشون رو هم زیر نوشته هاشون بنویسند، شاید بهتر باشه.

موضوع آخر: فعلا که هر چی فکر میکنم شعری که یه مناسبتی با نوشته ها یا با ایام داشته باشه به ذهنم نرسیده، اگر کسی یه شعر به درد بخور غیر تکراری مناسب ایام محرم داره بفرسته تا ازش در وبلاگ استفاده کنم. در ضمن سعی می کنم زودتر به روز رسانی کنم.

نظراتت شوخی و جدیتون رو دریغ نکنید.

امیر