از نامه 27 نهج البلاغه

واعلموا عباد الله! ان المتقین ذهبوا بعاجل الدنیا و آجل الاخره. فشارکوا اهل الدنیا فی دنیاهم، ولم یشارکوا اهل الدنیا فی آخرتهم. سکنوا الدنیا بافضل ما سکنت، و اکلوا بافضل ما اکلت، فحظوا من الدنیا بما حظی به المترفون، و اخذوا منها ما اخذه الجبابره المتکبرون؛ ثم انقلبوا عنها بالزاد المبلغ...

اصابوا لذه زهد الدنیا فی دنیاهم، و تیقنوا انهم جیران الله غدا فی آخرتهم...

فاحذروا عباد الله الموت و قربه، و اعدوا له عده!

ای بندگان خدا، آگاه باشید که پرهیزکاران هم نعمتهای زودگذر دنیا و هم سعادت آینده آخرت را نصیب می برند! پس آنان با دنیاپرستان در نعمت دنیا شریکند، اما دنیاپرستان در سعادت آخرت با آنها شریک نخواهند بود...

در دنیا به لذت بی رغبتی به دنیا دست می یابند و به یقین می رسند که فردا در آن سرا در جوار خدایند...

پس ای بندگان خدا، به هوش باشید از مرگ و نزدیکی آن، و ساز و برگ مرگ را آماده کنید...