تو مرهم نهی بر دل خستگان

چه خوش گفت درویش کوتاه دست
که شب توبه کرد و سحرگه شکست

گر او توبه بخشد، بماند درست
که پیمان ما بی ثبات است و سست

به حقت، که چشمم ز باطل بدوز
به نورت، که فردا به نارم مسوز

تو یک نوبت ای ابر رحمت ببار
که در پیش باران نپاید غبار

ز جرمم در این مملکت جاه نیست
و لیکن به ملکی دگر راه نیست

تو دانی ضمیر زبان بستگان
تو مرهم نهی بر دل خستگان

دوستی را که به عمری فرا چنگ آرند، نشاید که به یکدم بیازارند.

شنيدم كه مردان راه خدا
دل دشمنان را نكردند تنگ‏

تو را كى ميسّر شود اين مقام
كه با دوستانت خلاف است و جنگ

* * *

پیامبر عزیز ما فرمود:

ثلاث من کنوز البر: صل من قطعک، و اعط من حرمک، و احسن الی من اساء الیک.

سه چیز از گنجینه های نیکوکاریست: بپیوند با کسی که از تو بریده است؛ ببخش به کسی که تو را محروم کرده است و نیکی کن به کسی که به تو بدی کرده است.

بدى را بدى سهل باشد جزا
اگر مردى أحسِنْ إلى مَنْ أسا

‏